10 lat prezydent Hanny Zdanowskiej szczęśliwe dla niej. Czy szczęśliwe także dla Łodzi?

Zażegnanie pierwszego poważnego kryzysu władzy w 2012 r., kiedy zbierano podpisy pod referendum o odwołanie prezydent, też wiąże się z furą szczęścia. Fundamentem wniosku referendalnego było założenie, że prezydent nie konsultuje się z łodzianami, a gdy „referendarze” niebezpiecznie szybko zbliżali się do osiągnięcia wymaganej prawem liczby podpisów wspierających referendum, zaplecze Zdanowskiej wpadło na makiaweliczny pomysł kupienia części inicjatorów miejscami w Radzie Mieszkańców, osobliwym tworze powołanym przez samą prezydent. Ruch z jej powołaniem miał rozbić ich zwarte szeregi. Poszło gładko, podpisów nie dozbierano, część zaginęła, referendum spaliło na panewce.
To był oczywiście precyzyjny plan, a rozegranie inicjatorów referendum to już kanon łódzkiej polityki, jednak fakt, że w ogóle w to weszli i dali się ograć jak dzieci, to już wyłącznie szczęście Hanny Zdanowskiej. Tydzień po powołaniu rady prezydent najzwyczajniej w świecie ją rozwiązała...
Czytaj dalej na kolejnym slajdzie: kliknij strzałkę w prawo.